bar
Encyklopedia PWN
niem. botanik (mikolog i anatom);
poeta indyjski, tworzący w języku bengalskim;
Dukljanin z Baru, żył w 2. poł. XII(?) w.,
katol. duchowny z Duklji (późniejszej Zety, dzisiaj w Czarnogórze);
fizykochemik niemiecki.
Tybetańska Księga Umarłych, tybet. Bar-do-t‘os-grol-cz‘en-mo
rytualny tekst buddyzmu tybet., wykorzystywany w praktyce rel.;
[‘wielkie wyzwolenie z bar-do przez słuchanie’],
baryt
minerał, siarczan baru BaSO4;
[gr. barýs ‘ciężki’],
